Masakit kase sa kaliwang balikat.

Ngayon ko lang naalala kung bakit sumasakit ang kaliwang balikat ko.. NAGPAVACCINE PALA KO KANINA. :c

At sa lahat ng nagsasabi na masakit daw sya.. NGAYON KO LANG SYA SOBRANG NAFEEL! :c Ngayon yung kapag pinipisil habang nakaturok yung syringe.. lalung sumasakit. :c Kainis na kuya. :c Ang sakit nia magturok. :c

Manuf internship is over.

At hindi ako makapaniwala. :)) Dahil sa totoo lang.. gusto ko pa mag-intern. :c Dahil masaya ko kahit lagi akong nagpapack ng biofitea at nagfofold ng box. :)) Mamimiss ko sila kuyang MABABAET.ü At lalu na ang mga kaintern ko na sobrang tinuring akong friend.ü ♥ Naappreciate ko yun.ü Di ko nga lang alam kung panu ipakita at sabihin.ü Hihiya ako. :)) Pero.. Salamat talaga ng madame!ü

* Sa mga laging nagpapatawa at kakulitan.ü
* Sa nakaLOVE TRIANGLE ko daw. :))
* Sa mga kumakausap saken. Lalu na sa mga nagssmile.ü
* Sa mga nagsasama saken sa group nila.ü
* Sa mga nagsasabay saken umuwe.. kumain at tumamabay sa CR at kasabay din sa gowning area. :))

SALAMAT NG MADAMI!ü ♥

Thank You Lord at nakilala ko ang mga taong ito.ü ♥

You've made me so happy.ü ♥

9:11pm

Sa lahat ng stress na nafifeel ko sa aking manuf intern.. Sa sobrang pagkamiss ko sayo dahil sa maraming araw na hindi pagkikita.. THANK YOU SO MUCH HONEY FOR MAKING THIS DAY ONE OF THE BEST DAYS I'D EVER HAD EVER! :)) ü♥ Sobra!ü Kung alam mu lang kung ganu mu ko napasaya ngayon ng sobra dahil nakasama kita.ü Kung panu mu ko pinakain ng madami.ü :D Basta gusto ko kainin.. binigay mu!ü♥ Tapos.. yung sa timezone.. okay lang maubusan ng pera basta masaya. :)) Yung masasayang kwentuhan at sobrang tawanan at kulitan!ü♥ Ang bracelet na winiwish ko sayo dati.ü♥ LAHAT LAHAT BINIGAY MU.ü♥ I LOVE YOU SO MUCH!ü♥ Wala na kong mahihiling pa.ü ISA KA SA MGA BEST GIFTS NA BINIGAY NI GOD SAKEN!ü ♥ I LOVE YOU SO MUCH and I'LL LOVE YOU FOREVER!ü♥ Happy 30th month!ü Muah!ü


LOVE GOD!ü♥

Mababaw talaga luha ko.

Laging ganun.ü Haha. :D Sobrang nafifeel ko yung mga palabas kaya minsan.. ayoko manuod ng drama. :)) Sobra kong affected. :)) Sorry na.ü

I just watched a love story and the leading man had an Alzheimer's disease. Grabe! :c Sobrang nakakaiyak yung mga ganung storya. :c Di ko kaya. :)) Syempre.. naiimagine ko sarili ko if ever na ganun diba. Kung anu yung mafifeel mu. :)) Ganun. Kaya sobra kong naaapektuhan. :))

Basta ganun.ü Basta ko.. mahal na mahal ko ang kokong ko!ü Ever!ü At sana.. kami na nga magkatuluyan forever!ü :D

Thank You, Lord at dumating sya!ü

Happy birthday Apple!ü

Purple Kalatsutsi.

I had this shot at Aurora.ü On our first day of swimming and traveling. :) I don't wanna miss this shot kase di pa ko nakakakita nito dito sa Manila at dun lang talaga ko nakakakita nun kaya ayan!ü Piktyuran kung piktyuran!ü ♥

The Aurora Trip.

Sunday. April 4, 2010. 1:57am.

A must go place talaga! Sobrang ganda nia as in!ü Sobrang peaceful.. pang relax talaga tong place na to. And sobrang thanks kay God kase at least.. naulit na naman ang ganitong event.ü ♥

* * *

A BLESSING IF YOU WOULD ONLY REALIZE.

Kase.. often times.. we take people for granted. Minsan.. pag nakilala natin silang ganyan sila.. ganyan na sila. Kadalasan.. di na natin nakikita yung importance nila.. or PWEDENG MAGING IMPORTANCE nila in the future.

Panu ba naman kase natin malalaman?

Haha. :D Ang sagot kase dun is.. Hindi naman natin kelangan alamin. Just the fact na hindi natin sila hinuhusgahan or what would be a perfect attitude of us. Diba diba?ü Karamihan kase sa mga tao ngayon and sa totoo lang pati ako aminado ko na paminsan.. nagiging ganun nga ako.. na nakikita naten ang isang pangyayare sa isang side lang. :) Na dapat hinde.ü Dapat.. or kung maari.. sa lahat ng sides. At ang PINAKA-IMPORTANTENG SIDE? POSITIVE SIDE nung tao. :) Sobrang mahirap tong gawin. :c Ako rin eh.. nahihirapan. Pero ganun talaga eh. Kapag kelangang pakisamahana ang isang tao for whatever reason para kahit papano.. HAPPY.. diba diba?ü

* * *

GOD HAS HIS OWN WAYS OF REMINDING HIS CHILDREN.

Sobra!ü Akalain ko ba naman kase na yayain ako ni mama sa Aurora.. nung mismong araw na rin yun aalis. Parang joke time diba? For I was thinking na my Holy Week will also be a Resting Week. Sobrang napagod kase ko sa Manuf kahit wala naman akong sobrang ginagawa. Iba yung feeling eh. Ewan ko. Parang nakakapagod pagkauwe. Ganun.

And going back to the story.. pagyaya ni mama.. go naman ako. Minsan lang mapadpad dun diba so kalimutan muna ang resting week event. Magtrip muna for ilang days.

And when we got there.. OMG! Sa sobrang tuwa ko.. I would admit na somehow.. nakalimutan ko si God. :c Which I feel sad about. Kase.. dapat.. ito ay isa sam ga linggo na sobrang maalala mu kung panu ka Nia SinAVE sa mga kasalanan mu tas ganun diba. Nalungkot ako. Parang di ko alam kung panu na ko babawi nian.
We arrived in Manila ng mga hapon so I still have many hours to spent in resting. Yun. Hanggang sa nanuod ako ng TV at dun.. after nung show.. naramdaman kong napagsisihan ko na ang paglimot kay Lord.ü Ang sarap at ang gaan na ulit ng feeling. Kase pag may something sa iniu ni Lord.. diba parang ang hirap mag-isip at kung anu pa man. Parang ang hirap gumalaw at sobrang hindi ka peaceful. Parang pag may tao kang mahal na may something sa iniu.. ang sagwa ng feeling. Ganun. Ganun yung feeling ng may something with God.
At ayun.. sobrang natuwa lang ako dun sa palabas. Parang naalala ko yung mga dapat kong gawin sa buhay na madalas kong nalilimutan pero si Lord na sobrang mapagpasensya.. pinapaalala ng pinapaalala.ü I love it!ü Thank You, Lord! Mwa!ü ♥

* * *

Sleepy na ko kaya next time na lang ulit. Basta masasabi ko lang.. Ang galing ni God!ü Saka.. ANG SARAP SA AURORA!ü Babalik ako dun for sure! Babalik talaga ko!ü ♥

* * *

I super missed him na! :c Hope to see him soon! Sooner than soon! :)) Pauso. Love you honey! Mwa!ü ♥