Nothing's changed.

Bat ganun. Seems like everyday, when I wake up, ang susunod kong gagawin is magprepare for my duty tas pupunta ng hospital ng mga 8 or 9 tas uuwi na ng mga 7 or 8.

Bat ganun. Parang paulit-ulit na lang ang ginagawa ko everyday? :/ Parang.. walang nagbabago. Natutulog ako tas gigising ulit ako. Parang nakukulangan na ko ng reason sa buhay. :( Kainis. Emo mode na naman ako. :/ Though di naman ganun kaEMO pero, I don't know. There's something in me I can't explain.

Pati yung mga feelings na nagpapasaya sa'ken before, nawawala na, at parang wala na nga talaga. Those bondings na I'm so excited about, bigla na lang parang wala lang. Hindi ako naeexcite. Wala kong gana sumama. Parang gusto kong mag-isa. Pero siguro, kelangan ko talaga ng break. :/ Kelangan ko magrest at magchurch. Hay. Kelan kaya mangyayari yun? :(

I don't know kung kelangan ko lang ng time para sa sarilil ko or what. Naiinis ako kasi di ko malaman ang mga dahilan ng mga bagay bagay. :( Parang gusto kong makipagbonding pero hindi sa mga same na taong nakakabonding ko. I'm not talking to strangers pero siguro, those people na kakilala ko pero hindi pa lang kami nagkakabonding ng ganun. And those regrets. Akala ko tapos na sya. Parang bumabalik na naman sya. And I hate it. I really really hate it. :( It makes me feel bad talaga.

Hay. Ayoko pumasok ngayon. Parang gusto kong gumawa ng mga decisions ngayon pero siguro, kelangan ko pang mag-isip ng mabuti. Pero panu ko mag-iisip ng mabuti kung nawawalan na nga ako ng dahilan? :'/ Argh. Ang laki ng problema ko. haha. kainis.

Sana, iba tong araw na to sa mga araw nung mga nakaraan. Parang ngayon, gusto kong magleft4dead na magvideoke na maglaro na maglakwatsa at.. magpahinga. :/

Sorry sa another weird moment ko. :( Sobrang weird. Ako din, nawiweirduhan na sa sarili ko.