Kasunod lang ng naunang blog. :))

Sorry kung mukha kong ewan mag-english english pero I don't know? Sobrang saya ko lang na hindi ko malaman kasi first time niang nag-open sa'ken ng ganun eh tas sobrang inaadmire ko sya tas ayun! WOW! :)) As in. Sumaya lang naman ako ng sobra da ba. :))

I really wanted to sleep na, kanina pa. Pero ayaw kong palagpasin ang araw na 'to na hindi ako nakakanuod ng movie. :) OMG. sobrang nagugutom ako pero ayoko kumain kasi nagdadiet ako. HAHAHAHA

What a blessed day! :D kanina. as in sobra. Parang gusto kong ikwento every detail kaso, I can't. Medyo sobrang pumipikit na talaga yung mata ko at pagod na ko ng sobra. bukas ko na lang kaya kwento? Aww. Baka tamarin naman ako. :)) Minsan na nga lang sipagin, di pa lubus-lubusin da ba. :))

O game.

* Nakasama ko ang mga mahal kong C'origs sa enrolment hanggang sa pagkaen hanggang sa paggawa nila ng thesis kahit di naman ako gagawa. Hinihintay ko kasi si mam dacs eh. At OMG ulit! :)) Nung nakita ko si mam dacs kanina, I was so happy talaga! As in napatayo talaga ko at pinuntahan agad sya.

Panu ba naman, last week ko pa sya hinahanap at lagi syang wala. Tuloy, di ako makapagstart ng internship ko. Ngayong linggo pa lang. Hmm. Medyo iko-consider ko na nasayang yung nakaraang linggo kasi may time nun sobrang boring na ko at gusto ko na talaga mag-intern dahil sobrang nababagot na talaga ko at nappressure. Ayun.

ISINGIT lang ang pimples sa ilong. Baet! :)) Tapos sinisipon pa. Tapos ako pa yung pawisin yung ilong. :)) Anu ba? :)) kaILONGan na lang ba ang topic sa buhay ko ngayong mga araw? :/ Medyo nakakalungkot, actually hindi medyo pero nakakalungkot kasi talaga kasi alam mu yung feeling na syempre, sinisipon ka, may pimple ka, pigil na pigil at iwas na iwas kang matamaan sya! >:/ Syempre, baka lumaki pa yan at mas malala naman yun diba. Pero ang pangit lang talaga sa feeling na ganun diba? :( Salamat ng madami talaga sa SIPON, PAWIS, at PIMPLE. da best!! :)))

At ayun na nga. Pumunta pa ko ng marikina para ibalik yung MOA. Tas wow! Nung nasa cubao na ko nun, sobrang nagulat ako nung umulan dahil wala akong dalang payong. At grabe talaga yung ulan. HARD! :)) Tas wala kong payong. Tas nung sumakay pa ko ng fx, ako yung pinakahuling sumakay sa gitna. So pag may bababa, kelangan ko din bumaba para makababa sya at waw! mauulanan kasi ako da ba.. pero dahil blessed nga ang araw na to, walang mas nauna pang bumaba saken. Si ate na katabi ko, nakibaba na din sa binabaan ko at sobrang blessed talaga ko sa kanya dahil pag baba ko ng fx, mabigat pa din yung ulan tas nung nakita nia kong walang payong, pinayungan nia ko at medyo hinug pa. :)) Basta, sobrang thankful ako sa kanya! Sobra sobra! :D Kung wala sya, malamang, naligo ako sa ulan at haharap ako sa administration ng Amang ng basa. Hindi nakakahiya! :))

* Tas yung isa, yung video kasi ni ninoy aquino. di ko kasi sya ganun kagusto dati dahil di ko din alam. basta, hindi ko sya sobrang idol na ganun. eh tas may pinanuod sakeng video si kokong tas andun sya tas parang ang topic is about kay GOD. tas suffering. sobrang natuwa ako kasi sobrang nagets ko yung point nia.

Kaya tayo binibigyan ni Lord ng sufferings, kasi alam Nia na during those times, dun tayo lumalapit sa Kanya. So, kapag nagsusuffer ka, nagiging strong ka din at the same time pero most of the time di mo napapansin dahil nangingibabaw ng yung feeling na HARD and PAIN. Pero kaya ka nagiging strong kasi, the more na mahirap yung mga sitwastyon, the more tayong lumalapit kay GOD, the more nagiging strong yung faith naten, th emore na nagkakron tayo ng time to think about everything, to assess everything and come to realize na WHATEVER HAPPENS, ANDYAN LANG SI GOD. Hinihintay ka lang. :)

Ayun. :) At end of story. Have to sleep. Nigght! :)