Just a matter of acceptance.

Dahil narealized ko na ang salitang yan lang pala ang kelangan ko para di na ko maguluhan sa buhay ko :)) ACCEPTANCE.

Yes. Naguguluhan ako sa mundo. HAHA. :D Aminado talaga ko na ako yung magulo. :))

Syempre, given na, na IBA'T IBA BAWAT TAO.

Attitude.

Hilig.

Gusto.

Lahat iba.

Pero kasi, kaya ko naguguluhan [na tipong hindi naman kasi kelangan maguluhan pero ginugulo ko pa yung sarili ko :))], kasi may mga taong, hindi ko alam kung panu ko sila titignan as a person. I mean, kung okay ba sila or hinde.

May times kasi na may mga taong gusto ko sila, syempre dahil matagal ko na silang kilala as ganun at kung anu pa man. Tapos biglang pag may nakita akong side nila na parang hindi ko gusto, paminsan, nag-iiba na yung tingin ko sa kanila. Paminsan. HINDI PALAGI. Eh kasi naman, siguro naman, may mga tao ding katulad ko diba. HAHA :)) [Ayan na, naghahanap na ko ng kakampi :)) Irith! :))] Katulad ko in terms na, syempre, tao sya, hindi lang yun yung ugali nia di ba. May iba pa. At dun papasok si Acceptance. Kasi naman sya eh, di ko narealized agad na hindi naman kasi dapat may SOLID kang stand sa isang tao. Yung parang ganito, alam mong okay sya. tas may lumabas syang ugali na ayaw mu. tas parang biglang magdedecide ka na lang na ayaw mu na sa kanya kasi nga dahil sa may ugali sya na ayaw mu. Bat kasi hindi na lang tanggapin sya bilang tao da ba, Mio? :)) Kaya nga tinawag na TAO eh da ba. :)) [Galit ako :))]. HAHAHAHA :D Eyurn. :)

Basta ganun. HAHA. Kung sinomang magtatangkang magbasa nito at di nia maintindihan, masasabi ko lang sayo, ACCEPTANCE. :)) Paminsan, ganyan talaga ko. :)) May gusto kong explain pero di ko maexplain ng mabuti :)) Basta, ang importante, nablog ko sya. :D Yun na yun! :)) Goodnight! :)