Just a smile. :)

OMG. I miss blogging :/ Sobra! :)) At heto na naman ako. HAHA :D magsusumbong sa multiply blog ko :))

Ohey. Grabe kanina, disaster na umaga. As in. :((

#1. Nasira ang aking sapatos. As in pagkasuot na pagkasuot ko, nasira na sya agad. :(( Eh wala kong magagawa kasi sira na din yung iba ko pang mga sapatos :(( tas yung isa, sobrang taas ng heels! At ako'y sobrang nagmamadali na dahil late na ko. So sinuot ko sya kahit sira :)) :(( [weirdo ng smileys :)) mukang timang :)) seri. :))]

#2. Nawala ang panyo ko. :(( At mukhang yun pa ata yung pinakafavorite kong panyo sa lahat!! :(( OMG. pakamatay! :(( Napakapawisin ko at di ko talaga alam gagawin pag walang panyo. :(( Iba talaga ang feeling. :(( Parang pakamatay :((

#3. Depressed ako kanina. At hindi ko alam kung bakit. Grabe, sobrang bigat ng loob ko. :(( As in. Di ko nga alam kung san nanggagaling yung feeling na yun eh pero ganun talaga. :((

#4. Wala kong gana kumain. Eto, medyo okay pala 'to. :)) Para naman pumayat na yung tyan ko da ba :)) Kaya pwede na yan :))

At ayun na nga. Depressed ako kanina sa di malaman na kadahilanan. At sobra talaga kong nalulungkot. Hanggang sa...

NagCR ako.

Tas pag labas ko kasunod ko si ate na nakapangmaintenance na uniform. Eh tapos syempre, pasara yung pinto diba, parang medyo pinalabas ko muna sya bago ko bitawan yung pinto tapos..

nagsmile sya. :)

saka nagpasalamat. :)

Masasabi ko lang, IBA. :D Sobrang IBA. :D

Ewan ko pero gumaan yung loob ko. HAHA. :D parang nawala yung pagkadepressed ko. Kasi narealized ko,

'Pag nalulungkot ako, hindi ko naman kelangan maghanap pa ng magpapasaya saken or kung anuman. 'Bat hindi na lang ako sumaya ulit sa pamamagitan ng maliliit na bagay tulad ng SOBRANG SIMPLENG mga gawain na kahit onti, nakakapagpasaya ng iba. :D

Waw! :)) Dami kong alam. HAHAHAHA :D Eto na naman ako. HAHA :D Medyo kung anu anu pinagsasabe :)) Pero, totoo talaga yan. :D Nawala talaga yung bigat na nararamdaman ko. :D Salamat kay ate. :D

At ngayon, okay na ko. :)

At oo nga pala, kanina, sa sobrang lungkot ko, talagang kinausap ko na si God. :( Talagang sumandal na ko sa Kanya, na tipong Sya na bahala kung anuman. At feeling ko, ayun, pinadala Nya si ate para pasayahin ulit ako. :D Kahit hindi SUPER SAYA, basta maalis lang ang mabigat na feeling at mapangiti na ulit ako ng may dahilan :)